Veel Zwollenaren vieren de jaarwisseling traditioneel met familie, vrienden of buren, oliebollen èn vuurwerk. Maar juist door dat vuurwerk is het niet voor iedereen een feestje. Elk jaar weer zorgt vuurwerk voor overlast en gevaar voor mensen en dieren en gebeuren er grote en kleine ongelukken. Daarnaast blijven veel mensen en dieren noodgedwongen binnen, vanwege angst of gezondheidsproblemen die veroorzaakt worden door het vuurwerk. De Onderzoeksraad voor Veiligheid onderzocht in 2017 de problemen tijdens de jaarwisseling en constateerde dat onze jaarwisseling het onveiligste feest van het jaar is.

De aandacht voor vuurwerkoverlast is niet nieuw. In oktober 2010 organiseerde de ChristenUnie al een ronde tafel over ‘Veilig met vuurwerk’ en in 2015 vroeg GroenLinks aandacht voor een ‘Veilige jaarwisseling voor iedereen’, onder meer via een motie en een meldpunt. In de vorige collegeperiode heeft de ChristenUnie gevraagd om de vuurwerkoverlast wijkgericht op te pakken.

De ChristenUnie stelde samen met D66 en GroenLinks schriftelijke vragen over de vuurwerkoverlast in Zwolle. Het college beantwoordde de vragen en zond daarna een opinienota naar de raad, over de opties voor een gemeentelijk vuurwerkbeleid. Namens de ChristenUnie voerde Ronald Buitenhuis hierover het woord in een debat van de gemeenteraad op 3 juni jl.

Ronald: “Onze Nederlandse jaarwisseling is een traditie die we mogen koesteren. Een traditie van de mensen, niet van de overheid. Het afsteken van vuurwerk hoort bij onze jaarwisseling. Veel mensen kijken er ieder jaar weer naar uit en genieten er enorm van, maar als je moet constateren dat het ook veel schade en overlast veroorzaakt, dan ligt er wél een verantwoordelijkheid voor de overheid. Gezien de grote nadelen van vuurwerk en de toename van zwaarder en gevaarlijker vuurwerk, is het goed om na te denken over het door ontwikkelen van hoe onze jaarwisseling traditioneel plaatsvindt.”

Maatregelen
Wat kan de gemeente doen om van de jaarwisseling in Zwolle voor iedereen een feest te maken? Extra regels veranderen het gedrag van mensen niet zomaar, want een deel van de overlast wordt immers al veroorzaakt door mensen die zich niet aan de regels houden. Maar je kunt mensen wel verleiden om meer rekening te houden met mensen en dieren die echt last hebben van vuurwerk.

In het debat pleitte Ronald er namens de ChristenUnie voor dat de gemeente Zwolle:

1. op verzoek ondersteuning levert aan wijken die een vrijwillige vuurwerkvrije zone willen, en daarbij gebruik maakt van nudging-technieken om (met name) jongeren op een subtiele en eigentijdse manier te motiveren rekening te houden met anderen bij het afsteken van vuurwerk.
   En hoewel zo’n vuurwerkvrije zone pas geldt vanaf 31 december 18:00 uur, kunnen die banners natuurlijk wel een paar dagen eerder worden opgehangen. Dat helpt al voor de bewustwording maar het maakt wel uit hoe je die banners vorm geeft.
2. de optie van vrijwillige vuurwerkvrije zones expliciet bespreekt met bewoners van Stadshagen, Schoonhorst en Ittersummerlanden, omdat daar de ervaren overlast ieder jaar het grootst is. Het gesprek daarover in de wijk voeren, kan best lastig zijn, daarom is het goed als de gemeente dat ondersteunt.
3. verken voor welke zorginstellingen, dierenverblijven en natuurgebieden een verplichte vuurwerkvrije zone gewenst is en stel die daar ook in! Ook daar geldt: van duidelijke banners en borden gaat een belangrijk signaal uit. Zeker als daarbij duidelijk wordt gemaakt dat het verbod is ingesteld vanwege de zorginstelling of het dierenverblijf.
4. met het oog op de toekomst open staat voor of toewerkt naar een centrale vuurwerkshow, bij voorkeur (mede)gefinancierd door ondernemers. Voor horeca-ondernemers in de binnenstad kan een vuurwerkshow heel interessant zijn bijvoorbeeld.

Zwols vuurwerkbeleid
In het debat bleek dat er een meerderheid is voor een concreet, Zwols vuurwerkbeleid met vrijwillige vuurwerkzones en met verplichte vuurwerkvrije zones bij kwetsbare objecten of gebieden. Nog voor de herfstvakantie zal het college daarvoor een uitgewerkt voorstel ter besluitvorming naar de raad sturen.